Castro, Rosalía.
Follas Novas
Santiago de Compostela,1880
Y arredor d'o lar se sentan
Rapazas d'alegres ollos,
Abós de brancas gadellas,
Vellas qu'inda rompen mangas
E tocan as castañetas,
Os afilIados qu'a dona
Y o dono tên po-la aldea,
Y os amigos y os cuñados,
Os curmans y a parentela
Toda xunta, e mai-lo crego
Y o zuruxano d'as bestas.
Un cego c'a sua zanfona
En compaña d'outra cega,
Que si ben lle da ô pandeiro
- - - - - - - - - - - -
Fay falar as castañetas;
Un manco, un coxo, un-ha tola,
Y outros probes que se sentan
N'un tallo para déz posto
N'un curruncho d'a lareira,
E abofellas mais non caben
Anqu'algun mais vir quixera.
Foran chegando, chegando,
Mais de nove ulind'a festa,
Y á ningun botou d'a porta
A rica d'a montañesa;
Qu'hay para todos, o dia
Qu'ali cocen came fresca
Por arrobas, e se fan
Papas d'arroz en caldeiras.